«ΕΛΑ ΜΕ …. ΦΟΡΑ»

 Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας

D. Ed., M. Ed., Ph.D.

 

        Με μεγάλη θρησκευτική κατάνυξη και Εθνική υπερηφάνεια γιορτάσαμε και φέτος το «ΕΠΟΣ του 40’».

        Η Ιστορία έγραψε με χρυσά γράμματα τα κατορθώματα του Ελληνικού λαού, τόσο για την απελευθέρωσή του από τον Τουρκικό ζυγό το 1821, όσο και από τους αγώνες του κατά τον Δεύτερο ΠαγκόσμιοΠόλεμο.

        Τα ξημερώματα της 28^ης Οκτωβρίου 1940, η Ελλάδα δέχθηκε εισβολή από τα φασιστικά στρατεύματα του Μουσουλίνι, της Ιταλίας.

        Λίγο πριν αρχίσουν οι εχθροπραξίες στα βουνά της Ηπείρου, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Εμαννουέλε Γκράτσι, παρέδωσε τελεσίγραφο με το οποίο ζητούσε από τότε Πρωθυπουργό, Ιωάννη Μεταξά, να παραδώσει την χώρα μας.

        Το ΟΧΙ του 1940, σήμανε και την έναρξη του πολέμου, στα ΕλληνοΑλβανικά σύνορα και έδειξε το μεγαλείο των Ελλήνων και το ότι «Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με την καρδιάς το πύρωμα μετριέται  και με το αίμα», κατά τον Κωστή Παλαμά.

        Αυτό το ιστορικό θαύμα του 40΄ γιορτάσαμε χθές, που ήταν ημέρα υπερηφάνειας, μνήμης και τιμής για όσους αγωνίστηκαν ή έπεσαν, υπερασπίζοντας «τα ιερά και τα όσια της φυλής», για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.

        «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» είπε ο Ουίστον Τσώρτσιλ, Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας και ο Στάλιν, ηγέτης της Ρωσίας, στις 31 Ιανουαρίου του 1943 δήλωσε: «Ευγνωμονώ των Ελληνικό Λαό, του οποίου η αντίσταση έκρινε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο».

        Ακόμα και ο Χίτλερ παραδέχθηκε πως «μόνο οι Έλληνες απ’ όλους τους αντιπάλους μας πολέμησαν με παράτολμο θάρρος και ύψιστη περιφρόνηση προς τον θάνατο».

        Οι Έλληνες δεν ξεχνούν την Ιστορία τους και όπως έγραψε Ισπανός φιλόσοφος Σανταγιάνα «Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει» και για αυτό οι Έλληνες γονατίζουν μόνο μπροστά στο Θεό και στην Σημαία τους.

        Βέβαια υπήρξαν και … εκπτώσεις για την γιορτή της 28^ης Οκτωβρίου, σαν αυτή του Τάκη Θεοδωρικάκου, πρώην Γραμματέα της ΚΝΕ και Υπουργού Ανάπτυξης του ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη, που με μήνυμά του είπε στους υπαλλήλους του Υπουργείου του να μην τιμήσουν ομαδικά την επέτειο, αλλά «ανα οργανική ομάδα».

        Πόσο … φεύγατοι είναι αυτοί οι … δήθεν Αριστεροί…!

        Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Υπουργός Παιδείας, πρώην Πασόκος, Κυριάκος Πιερρακάκης, που απέφυγε επιμελώς να αναφέρει τους πρωταγωνιστές του ΟΧΙ, όπως τον τότε Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά.

        Όσον αφόρα τον εορτασμό στα Τρίκαλα με την μεγαλοπρεπή παρέλαση της μαθητιώσας νεολαίας, των Συλλόγων της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής και των σπουδαστών της ΣΜΥ είχαμε και αρνητικά στοιχεία.

        Πολλαπλάσιος κόσμος ήταν στις καφετέριες και στα τσιπουράδικα, από ότι στον χώρο της παρέλασης.

        Επίσης ολόκληρα τετράγωνα πολυκατοικιών δεν είχαν ούτε μία Ελληνική σημαία.

        Ενδεχομένως να φταίει ο καλός καιρός….!

        Την ίδια περίοδο στην χώρα μας είχαμε και ακραία πολιτικά φαινόμενα.

        Η τελευταία συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων, όπου υποτίθεται, ότι είναι ο Ναός της Δημοκρατίας, είχαμε άσχημη πράγματα.

        Ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε νευρικός, τοξικός, απαξιωτικός και διχαστικός και προς τους βουλευτές και προς τα άλλα κόμματα.

        Η προβοκατόρικη αποχώρησή του από την Βουλή, την ώρα που μιλούσε ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και η απαράδεκτη και σεξιστική ατάκα του «Έλα με φόρα» είναι πρωτοφανή για την χώρα μας.

        Η Βουλή των Ελλήνων δεν είναι «χαμαιτυπείο», για να ακούγονται πεζοδρομιακές εκφράσεις από έναν Πρωθυπουργό.

        Τέτοιες συμπεριφορές είναι καταδικαστέες από όπου κι αν προέρχονται, πολύ δε περισσότερο όταν βγουν από το στόμα ενός κορυφαίου θεσμικού προσώπου.

        Είναι γεγονός πως, ο ΚυριαΚούλης Μητσοτάκης, είναι στην πιο δύσκολη θέση της πολιτικής του καριέρας και βάλλεται πανταχόθεν και από το εσωτερικό της Ν.Δ. και από την Αντιπολίτευση, καθώς και από τους δύο πρώην Πρωθυπουργούς Καραμανλή και Σαμαρά και κανένας δεν γνωρίζει τι μπορεί να προκύψει κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού ή κατά την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

        Η προσπάθεια των «καρεκλοκένταυρων» του Μαξίμου να σπάσουν το μέτωπο Καραμανλή-Σαμαρά αποδεικνύει πως ο ΚυριαΚούλης είναι με την πλάτη στον τοίχο.

        Η γαλάζια κρίση είναι χωρίς όρια και δεν αποκλείεται το «Αντάρκτικο» των βουλευτών της Ν.Δ. του Μητσοτάκη, να ξαναβγεί στο προσκήνιο με νέες επιχειρήσεις, που στην ουσία δείχνουν πως «όσον ούπω» φτάνει το τέλος της παντοδυναμίας του.

        Αυτό, όμως, δεν επιτρέπει σ΄ένα Πρωθυπουργό να ναι καυστικός και να πέφτει τόσο χαμηλά, χρησιμοποιώντας απαράδεκτες φράσεις και φυσικά καταδικαστέες.

        Ας μην ξεχνά, ο ΚυριαΚούλης Μητσοτάκης, ότι οι πολιτικοί και Εκκλησιαστικοί Άρχοντες, καθώς και οι Εκπαιδευτικοί, οι Καλλιτέχνες και οι Αθλητές γίνονται παραδείγματα προς μίμηση και οφείλουν να ναι σοβαροί και αξιοπρεπείς.

        Μπορεί να απειλεί βουλευτές και κόμματα με πρόωρες εκλογές, για να αντιμετωπίσει την κρίση, που ξέσπασε στην Ν.Δ., αλλά δεν μπορεί να προκαλεί με τα λεγόμενά του την Ελληνική κοινωνία.

        Εκτός από τα εσωτερικά προβλήματα ο Πρωθυπουργός έχει και τις «Συμπληγάδες πέτρες» με το θέμα της Τουρκίας και της ακεραιότητας της χώρας.

        Ο πρώην Πασόκος, μετέπειτα Ποταμίσιος και τώρα Υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του ΚυριαΚούλη Μητσοτάκης, Γιώργος Γεραπετρίτης, μπορεί να λέγει πως «δεν με ενδιαφέρει αν με πουν προδότη», αλλά το ξεπούλημα «την Ιερών και των Οσίων» έχει τεράστιες συνέπειες.

        Πώς πηγαίνουν σε συμφωνία «πακέτο» όταν προχθές η Τουρκία με Ναντεχ αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματά μας μεταξύ της Λέσβου και της Χίου;

        Δεν φαίνεται διατεθειμένη η Αντιπολίτευση να στηρίξει καμία αλλαγή στα σύνορα της χώρας, όπως ορίζουν και οι διεθνείς συνθήκες, αλλά ούτε και πολλές δεκάδες βουλευτών της Ν.Δ., γιατί δεν θα τολμήσουν να χαρακτηρισθούν  ως «μηδίσαντες» δηλ. ως προδότες.

        Το «μασάζ» και οι απειλές του Πρωθυπουργού δεν θα περάσουν, όσον αφορά το κρίσιμο θέμα των Ελληνοτουρικών σχέσεων.

        Επίσης και η ατυχής τοποθέτηση του Πρώην Πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, που στρώνει το χαλί στο δίδυμο Μητσοτάκη – Γεραπετρίτη, με το «πρέπει να μοιραστούμε με την Τουρκία τον ήλιο και τον αέρα του Αιγαίου» είναι άνευ ουσίας και είναι για γέλια και για κλάματα. Που είσαι Ανδρέα να καμαρώσεις τον γιό σου…!

        Ο Λαός δεν ξεχνά τα «λεφτά υπάρχουν» και το ότι μας έβαλε στο καταστροφικό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ούτε πως η Οικογενειοκρατία του Παπανδρέου είναι καμένο χαρτί, όπως θα ναι σε λίγο και «Αγία Οικογένεια» των Μητσοτάκηδων.

        Μέσα σ’ όλα αυτά ήρθε και η καταστροφή των κτηνοτρόφων, με την πανώλη και την ευλογιά των αιγοπροβάτων και τώρα ξαναθυμήθηκαν οι αρμόδιοι να υποσχεθούν μεγάλες… αποζημιώσεις, σαν κι αυτές που έδωσαν στους σεισμοπαθείς τους «καμένους» και τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας.

        «Τάζω και δεν δίνω το σπίτι δεν χαλώ», λέγει μια παροιμία.

        Η κυβέρνηση, του ΚυριαΚούλη Μητσοτάκη, προκαλεί την κοινωνία με το θέμα της Ακρίβειας, της Ενέργειας και της Τροφικής αλυσίδας με το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων των κοινωνικών αγαθών (νερό και ρεύμα) και με το θέμα των … επενδύσεων, που λέγονται αλλά δεν γίνονται ή γίνονται για συγκεκριμένους φίλους καθώς και με τα χάλια του Ε.Σ.Υ. και της Παιδείας.

        Αποσπούν Γιατρούς από Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο στην Περιφέρεια και φαίνεται πως ετοιμάζουν ή συγχώνευση Νοσοκομείων ή κατάργηση κλινικών.

        Εκείνο που γίνεται είναι ότι η κοινωνία φτωχοποιείται και οι Ολιγάρχες, φίλοι της «Α.Ε. του Μαξίμου», θησαυρίζουν.

        Όλα δείχνουν πως ήρθε η ώρα να αποτελέσει παρελθόν η Πρωθυπουργική Δημοκρατία, όπου οι βουλευτές ψηφίζουν ό,τι τους… σερβίρει ο εκάστοτε Πρωθυπουργός και δεν ψηφίζουν, όπως λέγει το Σύνταγμα, κατά συνείδηση και φυσικά απειλούνται και με «Διαγραφή».

        Το Παράνομο και Αντισυνταγματικό της «κομματικής πειθαρχίας» είναι ένα … παραμύθι και πρέπει να περάσουμε στην συμμετοχική Δημοκρατία, για να μην αποφασίζουν άλλοι «για τον Λαό, αλλά χωρίς τον Λαό».

        Η κατ΄ευφημισμόν Δημοκρατία έχει αποτύχει παταγωδώς.

        Ας εφαρμόσουμε αυτό που έλεγε ο Μέγας Βασίλειος «Ακρισία δήμου τον χείριστον εις αρχήν προίστατο» δηλ, η έλλειψη κρίσης του Λαού, ανέδειξε την εξουσία το χειρότερο πράγμα και ο Ευριπίδης, ο τραγικός ποιητής, τόνιζε «Δεινόν οι πολλοί, κακούργους, όταν έχωσι προστάτας» δηλ. είναι φοβερό πράγμα ο όχλος, όταν τον καθοδηγούν κακούργοι.

        Η κοινωνία ψάχνει για Ηγέτη, αλλά οι Ηγέτες δεν γίνονται αλλά γεννιούνται και αυτό είναι το δύσκολο σήμερα που τα «συστήματα» και τα συμφέροντα ζουν και βασιλεύουν, ενώ ζούμε στον «κυκλώνα» της καταστροφικής παγκοσμιοποίησης.

        Δυστυχώς πληθαίνουν οι φορτούνες στο Μαξίμου και ο Πρωθυπουργός με την κυβέρνηση «μαμούθ» των 63 Υπουργών είναι υπό αμφισβήτηση.

        Τα προβλήματα θα γίνουν χειρότερα εάν εκλεγεί ο Τράμπ, Πρόεδρος των Η.Π.Α.