Γιατί άραγε τόσο υστεροφημία;

Υστεροφημία, μια λέξη με βαριά σημασία για τους προγόνους μας. Ο απόλυτος σκοπός ζωής των αρχαίων Ελλήνων. Μια λέξη που ακόμα και σήμερα με άλλη μορφή για κάποιους είναι τα πάντα.

Κάποιοι άνθρωποι θέλουν να μείνουν στην ιστορία και για αυτό φροντίζουν οι ίδιοι για την υστεροφημία τους.
Μπορεί για παράδειγμα να γράψουν οι ίδιοι ένα βιογραφικό βιβλίο για τον εαυτό τους, μπορεί επίσης να γεμίσουν το κόσμο με μεγάλα έργα ή να γεμίσουν τον κόσμο με ταμπέλες που γράφουν το όνομα τους.

Ο Σοφοκλής (496-406 π.Χ.) είχε πει: «Από ασήμαντο αγώνα, δεν προκύπτει μεγάλη δόξα».
Και είχε δίκιο. Όσοι εισέρχονται στον χώρο της πολιτικής γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρόκειται για έναν πολύ δύσκολο χώρο, όπου συχνά θα πρέπει να παρθούν δύσκολες και τολμηρές αποφάσεις. Μόνο όποιος κινείται με γνώμονα πραγματικά το συμφέρον της κοινωνίας, μόνο όποιος είναι ανιδιοτελής και φερέγγυος, μόνο όποιος λαμβάνει τα καταλληλότερα μέτρα με το λιγότερο κόστος, μόνο όποιος αντιμετωπίζει τα μέλη της κοινωνίας ως ανθρώπους και όχι ως ψηφοφόρους, θα πετύχει την υστεροφημία του ονόματός του και θα του αποδοθεί στο μέλλον η τιμή που του αξίζει.

Ζούμε την ηλεκτρονική ψευδαίσθηση της virtual reality στο Facebook, στο instagram η στο tik tok. Κατασκευάζουμε ψεύτικες ζωές που τις ‘σώζει’ το σύστημα και μας χαρίζει την αυταπάτη ότι έχει καταγραφεί η ύπαρξη μας. Αυτό όμως, είναι εφήμερο, κάποτε τελειώνει.

Γιατί άραγε τόσο υστεροφημία;
Προσωποποιεί τη ματαιοδοξία μας;
Ικανοποιεί απλά τον εγωισμό μας;
Ως νάρκισσοι υπερηφανευόμαστε για την πορεία μας και τα δήθεν κατορθώματά μας;

Σημασία τελικά έχει τι αφήνεις πίσω!!!

Γιώργος Βαΐου