Όταν συνάντησα τον Σμιτ και τον Κολ

Μια μέρα ηλιόλουστη

εκεί στη Γερμανία

ο Κολ με επλησίασε

σε μια μπυραρία.

Για και χαρά σου Έλληνα

μυαλό πολύ σαν έχεις

στο λέω γιατί φαίνεται

κι ας μη το εκατέχεις.

Τρανός θα γίνεις δάσκαλος

το λέω κι ανατριχιάζω

εγώ που μόνος σήμερα

Ευρώπη εξουσιάζω.

Χαιρέτησα και έφυγα

με μια ευφορία

θα γίνω επιστήμονας

το λεν στη Γερμανία.

Σε μια πλατεία έφτασα

κάθισα στο παγκάκι

ο Σμιτ κάθισε δίπλα μου

με ένα γλειφιτζουράκι.

Με φώναξε με το όνομα

μου είπε με γνωρίζει

ένας λεβέντης σαν εσέ

στις μέρες μας σπανίζει.

Να μάθεις να αποδέχεσαι

τον έξυπνο μην κάνεις

και τώρα που σε έκοψα

για δάσκαλος δεν κάνεις.

Ποιος απ' τους δυο άραγε

μου είπε την αλήθεια

ο Σμιτ, ο Κολ, οι Γερμανοί

ή είναι όλα παραμύθια.

Αφιερωμένο στον κ, Καραλή που του αρέσουν τα ποιηματάκια

Γιώργος Βαΐου