Όταν το 41% από ευθύνη γίνεται άλλοθι – ασυλία – ασυδοσία

Ως ένας «υποκινούμενος» κι εγώ αγρότης σκέφτομαι, η αλήθεια είναι πολύ καιρό πριν, γιατί δεν αντιδρούμε! Γιατί δεν διεκδικούμε! Μήπως είμαστε υπερβολικοί; Μήπως εν τέλει, τα θέλουμε όλα δικά μας σε καιρούς ζοφερούς; Απ’ την άλλη πάλι, βλέπω δίπλα μας τους συναδέλφους μας Ευρωπαίους και ετέρους μας, ότι αντιδρούν και διεκδικούν μαζικά. Λέω δε μπορεί, εκεί σίγουρα τα πράγματα θα είναι χειρότερα από εδώ. Είναι έτσι όμως;

Στα αγροεφόδια και ειδικότερα στα λιπάσματα, στο πρώτο μισό του 2023 η μέση τιμή στην ΕΕ είναι μειωμένη κατά 23%. Στη χώρα μας αυξημένη κατά 6%. Στην Ευρώπη του Νότου (Γαλλία, Ισπανία) η μέση τιμή του γίδινου γάλακτος είναι 1,14 € και του πρόβειου 1,81€. Για τη χώρα μας; Ακόμη διαπραγματευόμαστε με τις γαλακτοβιομηχανίες για το καλύτερο δυνατό, το οποίο είναι πολύ παρακάτω από την αντίστοιχη μέση τιμή της ΕΕ και το κράτος ακόμα ψάχνει να βρει ποιος κάνει νοθείες στη φέτα.

Σχετικά με την ενέργεια, καύσιμα και ρεύμα, πρέπει να αναφέρω κάτι; Δεν το βιώνουμε όλοι στα σπίτια μας; Εσείς διαλέξατε χρώμα; Εγώ, διάλεξα το μαύρο.

Όσον αφορά τις επιδοτήσεις, είμαι βέβαιος, πως αυτό που γίνεται στη χώρα μας, όχι μόνο στην ΕΕ δεν γίνεται αλλά ούτε σε τριτοκοσμικό κράτος της υφηλίου. Από το 2019 έως το 2023 οι πληρωμές των άμεσων ενισχύσεων είναι μειωμένες κατά 620 εκ. €, με τη μεγαλύτερη μείωση να είναι το 2023 ίση με 563 εκ. €. Οι υπεύθυνοι μας διαβεβαιώνουν πως θα διατεθούν με άλλες μορφές, όπως συνδεδεμένες, οικολογικά σχήματα, αναδιανεμητική, νέοι γεωργοί κ.α. Αλήθεια, οι υπεύθυνοι γι’ αυτό το μπάχαλο στις πληρωμές, κατά τα λεγόμενα του αρμόδιου υπουργού πάντοτε, που παραιτήθηκαν έχουν κυρώσεις ή έχουν και αυτοί ασυλία; Αυτοί που ανέλαβαν, δηλαδή ο πρόεδρος και το Δ.Σ. του ΟΠΕΚΕΠΕ που διαχειρίζεται 2 εκ. €, πότε θα μας δώσουν το χρονοδιάγραμμα των παραπάνω αδιάθετων ενισχύσεων, που είναι χρήματα των παραγωγών; Εκτός και αν οι δικαιούχοι, δηλαδή εμείς, δεν χρειάζεται να το ξέρουμε.

Στο κομμάτι των φυσικών καταστροφών που εμείς βιώσαμε το Σεπτέμβριο με τον χειρότερο τρόπο, η Κύπρος, μέλος της ΕΕ, ζήτησε να αποζημιώσει τους πληγέντες παραγωγούς της χωρίς να υποστεί κυρώσεις, με 70 εκ. € σε 1000 δικαιούχους. Εμείς; Ξέρω, δεν έχουμε την ευμάρεια της Κύπρου, αλλά ζητήσαμε από την ΕΕ ενίσχυση – δάνειο; Η έλλειψη ευμάρειας μπορεί και να είναι άλλοθι.

Στη χώρα μας έχουμε άλλη μια πρωτιά. Τη μεγαλύτερη διαφορά τιμής από το χωράφι στο ράφι. Από τα 100 € που πληρώνει ο καταναλωτής στο super market ζήτημα είναι να μπαίνουν τα 10 € στη τσέπη του παραγωγού. Όλη αυτή η ψαλίδα των 90 € πού πάει;

Μετά τις κινητοποιήσεις των Ευρωπαίων αγροτών οι εκεί υπεύθυνοι κατάλαβαν πως αυτό που χρειάζεται είναι μια μακροπρόθεσμη προοπτική και πως ήρθε η ώρα να βρούμε μια νέα συναίνεση. Πως; Στις 25 του Γενάρη ξεκίνησαν τον στρατηγικό διάλογο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μεταξύ Αγροτικών Οργανώσεων, Οργάνων, Βιομηχανιών, Συνεταιρισμών, Καταναλωτών, Επιστημόνων και Πολιτικών για το μέλλον της πρωτογενούς παραγωγής. Στη χώρα μας το κράτος αφουγκράζεται το πρόβλημα, αλλά έχει άλλη στρατηγική, όπως ΜΑΤ, απειλές, χημικά, ξύλο.  

Τελικά είναι υποκινούμενες οι κινητοποιήσεις; Ναι είναι! Αλλά είναι απ’ όλα τα παραπάνω, από Αγανάκτηση, από Αβεβαιότητα και Αγωνία για το βιός μας και για το μέλλον της φαμίλιας μας, από Θυμό, από Φτώχεια, αλλά πιο πολύ από την κοροϊδία σας και αυτό είναι ζοφερό αλλά είναι υπ’ ευθύνη σας.

 Λύπας Δημήτρης - Αγρότης