Κουτσοί στραβοί

Γιώργος Βαΐου

Στο θέατρο της πολιτικής, οι εκλογές εμφανίζονται σαν ένα εντελώς παράδοξο θέαμα. Έχουμε πλημμυρίσει από ατάλαντους πολιτικούς, που μοιάζει σαν να τους επέλεξε κάποιος στην τύχη για να μας κάνει πλάκα. Αλλά μην ανησυχείτε, αγαπητοί πολίτες, έχουμε τον "άγιο Παντελεήμονα" να μας φωτίζει! “Κουτσοί στραβοί, όλοι στον άγιο Παντελεήμονα,” είδανε φως και μπήκανε.

Ενώ παρακολουθώ την απαξίωση της αυτοδιοίκησης μας, αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να ορκιστούμε όλοι να περπατάμε στα κάρβουνα για να δούμε αν αυτό θα φέρει την επιθυμητή πολιτική ανατροπή. Το να εκλέγουμε ανθρώπους που μοιράζουν υποσχέσεις μοιάζει σαν να επιλέγουμε κάθε φορά την κουτσή Μαρία, γιατί, ξέρετε, την ξέρουμε και την αγαπάμε!
Από τη μεριά της επαγγελματικής διαστροφής, ψάχνοντας στα βιογραφικά, ανακαλύπτουμε ταλαντούχα παιδιά με πτυχιάρες και διδακτορικά. Αλλά, ερωτώ, είναι αυτά τα παιδιά πραγματικά τόσο λαμπρά ή απλά εμείς είμαστε οι πελατειακοί μ@λ@κες που επέλεξαν τον πρώτο που βρήκαν, ακόμη κι αν αυτός- αυτή δεν ξέρει πώς πήζει το γιαούρτι;
Και τώρα, πώς ακριβώς θα αυτοδιοικηθούμε;

Πως ερμηνεύεις μανταμίτσα την πλήρη απαξίωση της (δυνατότητας) αυτό-διοίκησης μας;
Και τέλος, ναι, αυτοί που χρωστάνε μπορούν να μας κυβερνήσουν! Και γιατί όχι; Μήπως θα μας οδηγήσουν σε ένα ευτυχισμένο οικονομικό "παράδεισο", ενώ ταυτόχρονα βυθίζουν την κοινωνία σε αβύσσους χρέους; Είναι πάντως μια ιδέα που αξίζει να εξετάσουμε με χιούμορ και σαρκασμό.
Καταλήγοντας, ας περπατήσουμε στα κάρβουνα με χαμόγελο στα χείλη, γιατί σε αυτό το θέατρο της πολιτικής, η σαρκαστική προσέγγιση μπορεί να είναι το μόνο που μας κρατάει ζωντανούς!

Υ.Γ
Η φράση, κουτσοί στραβοί, όλοι στον άγιο Παντελεήμονα αναφέρεται συχνά στη συγκέντρωση πλήθους ανθρώπων κάθε είδους στον ίδιο χώρο για τον ίδιο σκοπό, προκειμένου να βοηθηθούν ή να ωφεληθούν.