Δημήτρης ΡΕΝΤΖΙΑΣ-Πέντε χρόνια μακριά μας.

Στιγμιότυπο μιας άλλης εποχής.

Παραδοσιακή προετοιμασία προσφερόμενου φαγητού για τον εορτασμό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.

Διακρίνονται οι Κοσμάς Πατρίκαλος,Γιώργος Παπαευθυμίου και Δημήτρης Ρεντζιάς.

Σήμερα η μορφή του έρχεται για μία ακόμη φορά στους λογισμούς μας κι ένα ολόθερμο δάκρυ από τα βάθη της ψυχής μας, προσπαθεί να καλύψει τη μεγάλη του απουσία. Αλλά και να μας υπενθυμίσει ταυτόχρονα, ότι οφείλουμε να διατηρήσουμε ψηλά την αγαπημένο μας τόπο, αδέσμευτο,ανεξάρτητο και σε διαρκή ανοδική και πρωταγωνιστική πορεία, όπως ακριβώς έπραξε εκείνος και οι συμπολίτες του.

 

Άνθρωπος μετρημένος στα λόγια του, ταπεινός και γεμάτος σεβασμό, χωρίς το παραμικρό "δήθεν" πάνω του, σκιαγράφησε το αυθεντικό πνεύμα και τη γνήσια ακτινοβολία του Καραγκούνηδων κατευθείαν μέσα στο θυμικό μας, 

ακριβώς επειδή "ενσάρκωσε" τις έννοιες αυτές με την αλήθεια του, τη γενναιοδωρία και την ευαισθησία του.

 

Κανείς δεν έχει ξεχάσει τον φίλο Δημήτρη, μια αγνή και ακέραια προσωπικότητα που υπηρέτησε με τρόπο άδολο και υποδειγματικό τον Καποδιστριακό Δήμο Μεγάλων Καλυβίων και κατάφερε να τον αλλάξει ριζικά, μετατρέποντας τον σε έναν από τους πιο νοικοκυρεμένους της Θεσσαλίας.

Η αξιοπρέπειά του, αδιαπραγμάτευτη.

 

Δυστυχώς η προσπάθεια αυτή δεν βρήκε άξιους συνεχιστές.

 

Το προσωπικό του ύφος και η δωρική του εκφραστικότητα, με μια μοναδική ενέργεια σαφήνειας και ελευθερίας, τον καθιέρωσε στη συνείδησή μας, που με τη σειρά της, χωρίς καμία υπερβολή,τον έθεσε πια στο Πάνθεον των Αθανάτων.

 

Ο Δημήτρης υπήρξε έντιμος και αξιοπρεπής, όχι μόνο πάνω στα δρώμενα της τοπικής αυτοδιοίκησης,αλλά σε κάθε στιγμή της ζωής του. Η συνέπεια και η διαφάνεια στα πιστεύω του, οι ξεκάθαρες θέσεις του στα κοινωνικά και πολιτικά θέματα ήταν σαφέστατες σε όλο το ταξίδι των έξι και πλέον δεκαετιών του ταξιδιού του σ´αυτόν τον κόσμο.

 

Πέρασαν κιόλας πέντε χρόνια από τη μέρα που ο «Δάσκαλος» πήρε το δρόμο για τη Γειτονιά των Αγγέλων, 

μια ημέρα που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό όλων όσων τον γνώρισαν και τον αγάπησαν.

 

Το σούρουπο έχει πάντα τη θλίψη
ενός ἀτέλειωτου χωρισμού,πάραυτα ο

“Δήμαρχος” φυσικά θα ζει στην καρδιά μας και την σκέψη μας για πάντα!