Πέντε αλήθειες πριν πάμε στις κάλπες

Αλήθεια πρώτη: Η μεγάλη υστέρηση της Ελλάδας σε σύγκριση με τις Ευρωπαϊκές χώρες οφείλεται σε μεγάλα και διαχρονικά προβλήματα που όλοι τα γνωρίζουμε.  Η ευθύνη βαρύνει όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ που εναλλάσσονταν στην εξουσία, πολιτεύτηκαν περισσότερο για την εξυπηρέτηση του κόμματος και λιγότερο για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και τη σύγχρονη οργάνωση του Κράτους. Με εξωτερικό δανεισμό για να εξυπηρετούνται οι πελατειακές σχέσεις με τους ψηφοφόρους, αύξησαν υπερβολικά το δημόσιο χρέος και η χώρα οδηγήθηκε τελικά στη χρεοκοπία το 2009. 

Αλήθεια δεύτερη: Με το πρώτο και δεύτερο μνημόνιο (2010 - 2012) το εθνικό εισόδημα μειώθηκε 25% ενώ έγιναν 11 φορές μεγάλες περικοπές στους μισθούς και τις συντάξεις αλλά και σε όλες τις κοινωνικές δαπάνες.

Η ελληνική κοινωνία γονάτισε, άνθρωποι έψαχναν φαγητό στα σκουπίδια ή αυτοκτονούσαν και στην κοινωνική δυσαρέσκεια γιγαντώθηκε η Χρυσή Αυγή, κατέρρευσε ο δικομματισμός ΠΑΣΟΚ -Ν.Δ. και η αναζήτηση ελπίδας ανέδειξε ως κυβερνητική δύναμη τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Αλήθεια τρίτη: Κυβερνητική θητεία ΣΥΡΙΖΑ (2015-2019) 

Σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες και με ασφυκτικές πιέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε: 

 --Έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια χωρίς να αυξήσει το δημόσιο χρέος. 

--Κράτησε τις συντάξεις (μείωση μόνο 1%)- έστω με προσωπική διαφορά. 

--Διατήρησε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις παρά τις πιέσεις της τρόικας. 

--Ενίσχυσε όσο μπορούσε τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και στήριξε το κοινωνικό κράτος (Υγεία, Παιδεία,Ασφάλιση).

--Έλυσε το χρόνιο Μακεδονικό ζήτημα παρά το πολιτικό κόστος. 

--Ρύθμισε το χρέος σε βάθος δεκαετίας. 

--Δημιούργησε ένα «μαξιλάρι» 37 δις για την ομαλή οικονομική πορεία της χώρας. 

--Παρέδωσε τη χώρα ικανή να σταθεί στα πόδια της και να μπορεί να δανείζεται με ευνοϊκούς όρους. 

Και κάτι ακόμη πιο σημαντικό. Σεβάστηκε και το τελευταίο ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου και κυβέρνησε χωρίς να βάλει το δάχτυλο στο μέλι.

Αλήθεια τέταρτη: Ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ως κυβέρνηση και απέτυχε ως αντιπολίτευση. Έχει όλες τις αλήθειες και τους αριθμούς με το μέρος του. Έχασε όμως τις εκλογές το 2019 επειδή δεν κατάφερε να ενημερώσει σωστά τον κόσμο για το έργο του. Στην εποχή μας το αποτέλεσμα των εκλογών κρίνεται δυστυχώς στο πεδίο της επικοινωνίας και των εντυπώσεων, όπου οι αντίπαλοί του πολεμούν με Ραφάλ κι αυτός με σφεντόνες. Επικοινωνιολόγους Αμερικανών προέδρων χρυσοπληρώνει ο Μητσοτάκης, που μπορούν να κάνουν το άσπρο του ΣΥΡΙΖΑ μαύρο και το μαύρο του Μητσοτάκη άσπρο. Η μέθοδος είναι γνωστή από την εποχή του Γκέμπελς: Πες πες κάτι μένει ακόμη κι αν είναι ψέμα.Πώς να κερδίσεις όταν η τράπουλα είναι σημαδεμένη; 

Αλήθεια πέμπτη: Οι πέντε ολιγαρχες που ελέγχουν ως ιδιοκτήτες των Μ.Μ.Ε.την πληροφόρηση και σέρνουν από τη μύτη τον ψηφοφόρο έχουν ταυτόχρονα το μονοπώλιο στην ενέργεια, τα καύσιμα και τα δημόσια έργα. ( Είναι αυτοί που ο Κώστας Καραμανλής τους αποκαλούσε «νταβατζήδες»). Εξαιτίας της κυβέρνησης Τσίπρα έχασαν πολλά από τα υπερκέρδη τους, τα θαλασσοδάνεια, τις τσάμπα συχνότητες και άλλες ασυλίες και προνόμια. Τα ξανακερδίζουν χάρη στον Μητσοτάκη που είναι για αυτούς η κότα με τα χρυσά αυγά. Έχουν συμφέρον να θέλουν τον Μητσοτάκη ισχυρό και ανεξέλεγκτο από την κοινωνία. Και ταυτόχρονα τον οριστικό «παροπλισμό» του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος εξουσίας και του Αλέξη Τσίπρα ως δυνάμει πρωθυπουργού. 

Διαμετρικά αντίθετο όμως είναι το συμφέρον της κοινωνίας και μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια. Κάθε ψηφοφόρος πρέπει να αποφασίσει στις 25 Ιουνίου αν ψηφίσει τον Τσίπρα που απέδειξε ότι θα κάνει ότι μπορεί, ή τον Μητσοτάκη για να κάνει ότι θέλει;

Χρήστος Σιμορέλης

Πρώην βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ