Ο αγώνας των αγροτών είναι αγώνας επιβίωσης των ίδιων και της αγροτικής οικονομίας γενικότερα

 

Του Γιώργου Τσιάκαλου

Οι αγρότες  βρίσκονται ξανά στους δρόμους, αναδεικνύοντας έτσι το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής αλλά και την απουσία του κράτους στην έλλειψη στρατηγικής για την υποστήριξη του αγροτικού πληθυσμού της χώρας. Η κυβέρνηση επιλέγει τον δρόμο της καταστολής των αγροτικών κινητοποιήσεων αντί να σκύψει στα  μεγάλα προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν σήμερα οι αγρότες  δίνοντας λύσεις στο τεράστιο πρόβλημα επιβίωσής τους!

Οι κινητοποιήσεις των αγροτών  είναι απολύτως δικαιολογημένες. 

Είναι η επαγγελματική τάξη που δίνει τον δικό της αγώνα επιβίωσης χωρίς να μπορεί να υπολογίσει  την απορρόφηση της ετήσιας συγκομιδής τους στην αγορά, όταν μάλιστα δεν υπάρχει από την πολιτεία ένας στρατηγικός σχεδιασμός που να περιλαμβάνει σχολές αγροτικής παραγωγής και οικονομίας, σχεδιασμός προτεινόμενων καλλιεργειών αλλά και προτεινόμενων ευρωπαϊκών αγορών για την απορρόφηση των άριστων γεωργικών προϊόντων μας!

Η αγροτική παραγωγή αποτελεί βραχίονα της ελληνικής οικονομίας κι ως εκ τούτου απαιτείται κρατική ενίσχυση στο πετρέλαιο κίνησης και μείωση του φορολογικού συντελεστή μιας και οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια σειρά ανατιμήσεων στο κόστος παραγωγής των προϊόντων και δικαιολογημένα στενάζουν και οργανώνουν τον αγώνα τους!

Τα προβλήματα των αγροτών και των κτηνοτρόφων είναι και δικά μας προβλήματα καθώς από την παραγωγή εξαρτάται, κατά ένα μεγάλο μέρος,  η επάρκεια των τροφίμων στη χώρα και κατ΄ επέκταση η βιωσιμότητα του πρωτογενούς τομέα. 

Σήμερα οι αγρότες βρίσκονται μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα! Υπάρχει πραγματικό πρόβλημα επιβίωσης που πηγάζει από τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο πετρέλαιο, στα λιπάσματα και γενικότερα στο κόστος παραγωγής των προϊόντων σε κάθε μικρή επιχείρηση. Βασικοί άξονες για την ενίσχυση του αγροτικού εισοδήματος είναι σίγουρα το αφορολόγητο πετρέλαιο στις αγροτικές επιχειρήσεις, η μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος που θα μειώσει το κόστος παραγωγής,

η επιδότηση των ζωοτροφών, των φαρμάκων και γενικότερα των μέσων παραγωγής, η άμεση ενίσχυση από τον ΕΛΓΑ του αγροτικού εισοδήματος σε περίπτωση φυσικών καταστροφών στο 100% και η καταβολή ποσοστιαίας ενίσχυσης σε αναγκαστική αλλαγή καλλιέργειας.

Κυρίαρχα όμως απαιτείται σχεδιασμός ενός παραγωγικού μοντέλου που στη βάση του θα στηρίζεται σε έναν καλά οργανωμένο πρωτογενή τομέα!