Άρθρο του Ψυχιάτρου - Διδάκτορος του Παν/μίου Αθηνών, Προέδρου του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ και Μέλους της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας, Xρίστου Χ. Λιάπη MD, MSc, PhD δημοσιεύθηκε στο iatronet.gr πρώτο ιατρικό ιστότοπο της χώρας
Κατάχρηση Βενζοδιαζεπινών στα χρόνια της COVID-19.
Ένας σιωπηλός κίνδυνος για τη Δημόσια Υγεία.
Τι αναφέρει σε άρθρο του ο Χρίστος Χ. Λιάπης, πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) αλλά και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) επισημαίνει πως η μη ιατρική χρήση βενζοδιαζεπινών αποτελεί ένα ραγδαίως ογκούμενο πρόβλημα δημόσιας υγείας, κάνοντας –μάλιστα- λόγο για μία Πανδημία μέσα στην Πανδημία της COVID-19.
Οι βενζοδιαζεπίνες αποτελούν φαρμακευτικούς παράγοντες οι οποίοι χρησιμοποιούνται ευρύτατα για την αντιμετώπιση διαταραχών ύπνου, άγχους ή καταθλιπτικών συμπτωμάτων.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως το τελευταίο δεκαήμερο του Ιανουαρίου του 2021 περισσότεροι από 2 στους 5ενήλικες ανέφεραν συμπτώματα αγχώδους ή καταθλιπτικής διαταραχής, ενώ τα ποσοστά γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, ψυχολογικής δυσφορίας και φόβου σχετιζόμενου με την COVID-19 ήταν, αντίστοιχα, 44.9%, 65.2%, και 59%. Από την έναρξη της Πανδημίας αναφέρεται, επίσης, αύξηση της τάξεως του 37% στο ποσοστό αναφερόμενης αϋπνίας. Σε ότι αφορά εργαζόμενους σε υπηρεσίες Υγείας, επιφορτισμένους με τη φροντίδα ασθενών με COVID-19, παρατηρήθηκε αύξη
Η Πανδημία του SARS-CoV-2 προκάλεσε παγκόσμια αύξηση στα ποσοστά άγχους και αϋπνίας, ενώ φαίνεται πως ο αντίκτυπός της στην ψυχική υγεία, όπως και το βάρος των ψυχοπιεστικών συνθηκών που επέφεραν να περιοριστικά μέτρα που εφαρμόστηκαν, ήταν δυσανάλογα επιβαρυντικά για τον γυναικείο πληθυσμό, τόσο επειδή η συχνότητα του άγχους και της κατάθλιψης είναι υψηλότερη στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες, όσο και για λόγους που έχουν να κάνουν με την υψηλότερη αναλογία γυναικών ανάμεσα στουςεργαζόμενους στις Υπηρεσίες Υγείας αλλά και ανάμεσα στα άτομα που έχασαν τη δουλειά τους λόγω COVID-19.
Ποσοστό της τάξεως του 47% αναφέρει αύξηση στη χρήση ουσιών από την έναρξη της COVID-19 και μετά, σχετιζόμενηαιτιολογικά μ
Οι βενζοδιαζεπίνες, συγκεκριμένα, αποτελούν τα πλέον καταχρηστικώς χρησιμοποιούμενα φάρμακα, ήδη από τη δεκαετία του 70. Ενδεικτικό είναι πως οι τάσεις αναζήτησης στο Google, σχετικά με όρους που αφορούν σε θέματα υγείας, έδειξαν αυξημένη χρησιμοποίηση λέξεων κλειδιά σχετιζόμενων με τις βενζοδιαζεπίνες, στην Ινδία, τη δεύτερη πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, κατά τη διάρκεια του lockdown, ενώ αντίστοιχα είναι και τα αποτελέσματα σχετικής έρευνας που έλαβε χώρα στην Ιταλία.
Σε μία άλλη μελέτη, η οποία διεξήχθη επίσης στην Ιταλία, με ανάλυση δειγμάτων από το τριχωτό της κεφαλής, για να διαπιστωθούν τα μοτίβα χρήσης ουσιών στη διάρκεια της Πανδημίας, αποκαλύφθηκε αύξηση του ποσοστού χρήσης βενζοδιαζεπινών σε 53.
Θα πρέπει να τονισθεί πως στις περισσότερες μελέτες η αύξηση στη χρήση των βενζοδιαζεπινών αφορά σε μη συνταγογραφούμενες, αλλά παρανόμως χορηγούμενες βενζοδιαζεπίνες. Σε μία άλλη μελέτη που διεξήχθη στο Οντάριο του Καναδά προσδιορίσθηκε αύξηση ύψους 43,7% στη χορήγηση βενζοδιαζεπινών κατά τους πρώτους 5 μήνες από την έναρξη της Πανδημίας, το 2020, σε σχέση με το αντίστοιχο ποσοστό για το ίδιο χρονικό διάστημα του 2019. Αντίστοιχα, στην Ισπανία, αναφέρεται αύξηση στο ποσοστό των ασθενών που ξεκίνησαν ή αύξησαν τη χρήση βενζοδιαζεπινών και ειδικότερα αλπραζολάμης (Xanax
Στη Γαλλία, εξαιτίας της κοινωνικής απομόνωσης, ή των ψυχολογικών διαταραχών που επέφερε το lockdown, με τη συνοδό αύξηση των ενδοσυζυγικών συγκρούσεων και της ενδοοικογενειακής βίας, προσδιορίσθηκε, επίσης, προβλεπτική αύξηση στην κατανάλωση βενζοδιαζεπινών, όπως επίσης και στην κατάχρηση ή την επιβλαβή χρήση αλκοόλ ή άλλων ψυχοδραστικών ουσιών, με την κλοναζεπάμη (Rivotril), την αλπραζολάμη (Χanax) και την οξαζεπάμη (δεν κυκλοφορεί στην Ελλάδα), να συγκαταλέγονται ανάμεσα στις περισσότερο «καταχρηστικά» λαμβανόμενες βενζοδιαζεπίνες.
Μεγάλης σημασίας είναι και το γεγονός πως οι βενζοδιαζεπίνες, εκτός από την πρόκληση εθισμού ενοχοποιούνται και για την πρόκληση μακροπρόθεσμων νοητικών διαταραχών, ακόμη και ανοϊκού τύπου, ιδιαίτερα σε άτομα μεγαλύτερων ηλικιών.
Επίση, τα μη βενζοδιαζεπινικά (αλλά βενζοδιαζεπινικώς δρώντα
και της νορεπινεφρίνης), προσδιορίστηκε πως χορηγούνταν αυξημένα κατά τη διάρκεια της Πανδημίας, σε μελέτη που αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ίδια μελέτη προσδιόρισε αύξηση της συνταγογράφησης βενζοδιαζε
Έρευνες στα λύματα, από το Mississippi των ΗΠΑ, μέχρι τη Σουηδία, αναφέρουν αυξημένα επίπεδα βενζοδιαζεπινών και των μεταβολιτών τους, ακόμη και στα ψάρια της Σκανδιναβίας, κατά τα χρόνια της Πανδημίας, σε σημείο που να μιλάμε πλέον για τις βενζοδιαζεπίνες ως έναν «καινούριο παράγοντα» περιβαλλοντικής μόλυνσης των οικοσυστημάτων.
Xρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc,PhD
Ψυχίατρος - Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών
Πρόεδρος ΔΣ ΚΕΘΕΑ
Μέλος Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Δημόσιας Υγείας
Ενδεικτικές βιβλιογραφικές αναφορές:
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.