Τα άλαλα και τα μπάλαλα

Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D.Ed., M.Ed., Ph.D.

 

          Ο Ιερομόναχος, Άγιος και Προφήτης Κοσμάς ο Αιτωλός (1714 – 1797), που αφιέρωσε τη ζωή του στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας και στο Γένος των Ελλήνων είπε, σε ανύποπτο χρόνο, πως <<θα έρθη καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα>>.

          Με απλές λαϊκές λέξεις μίλησε για την Ανικανότητα και την Απανθρωπιά των πολιτικών που θα κυβερνούσαν τον κόσμο.

          Ρίχνοντας, μια φευγαλέα ματιά στα <<Έργα και Ημέρες>> πολλών από αυτούς που μας κυβέρνησαν και μας διοικούν, διαπιστώνουμε το πόσο προφητικός ήταν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

          Τα τελευταία δέκα χρόνια η Ελλάδα έγινε <<πειραματόζωο>>, για οικονομικούς λόγους, από την ΕΕ, αν και είναι ένα από τα μέλη της.

          Πρόσφατα, χτυπήθηκε από τον απάνθρωπο κορονοιό και έχει χάσει τελείως τον …βηματισμό της.

          Οι πολίτες ζουν με την αγωνία και το φόβο μιας μεγάλης καταστροφής.

          Παντού υπάρχει Πανικός και μόνιμος σύντροφος έγινε το Σοκ και το Δέος.

          Η κυβέρνηση-παρωδία, αντί να πάρει αποφάσεις προς την σωστή κατεύθυνση, λέγει και ξελέγει, αποφασίζει και ανακαλεί και γενικά παρουσιάζει ρεκόρ αυτοαναίρεσης.

          Έτσι κορυφώνεται η πανδημία και τα κρούσματα ανέρχονται πλέον σε δεκάδες χιλιάδες όπως και τα ανθρώπινα θύματα.

          Όλοι τους ξέχασαν το <<τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος>> κατά τον John Naisbitt, αμερικανό συγγραφέα (1928-2021).

          Οι αριθμοί αυτοί τρομάζουν και τον πιο απλό πολίτη, ενώ οι εικόνες διάλυσης και κυβερνητικού αλαλούμ είναι καθημερινά ορατές.

          Άλλα λέει ο Πρωθυπουργός, άλλα τονίζει ο Υπουργός Υγείας, που δεν έχει επιστημονική σχέση με το αντικείμενο και άλλα καταμαρτυρεί ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος.

          Οι διφορούμενες, οι ανάξιες ή ακόμα και οι αντίθετες απόψεις, μας θυμίζουν το χρησμό του μαντείου των Δελφών, που έδινε σε όποιον ρωτούσε <<εάν θα πάει στον πόλεμο και εάν θα γυρίσει>>.

          <<Ήξεις αφίξεις ουκ εν τω πολέμω θνήξεις>>. Το διφορούμενο νόημα αυτού του χρησμού εξαρτάται από το εάν το κόμμα (,) είναι μπροστά ή πίσω από τη λέξη <<ουκ>>.

Με αυτά και με αυτά η κοινωνία είναι στο έλεος της παραλλαγής Δέλτα και Όμικρον και τα μέτρα που πρόσφατα εξήγγελλαν είναι ανεπαρκή και σήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών.

          Οι άνθρωπο της Εστίασης, του Εμπορίου, ο Καλλιτεχνικός κόσμος και γενικά οι πολίτες αμφισβήτησαν τη χρησιμότητα των μέτρων και διαμαρτυρήθηκαν για τα τεκταινόμενα.

          Το ΕΣΥ καταρρέει. Ο τζίρος των καταστημάτων έπεσε κατά 70%. Στην αγορά 4 από τις 10 επιχειρήσεις ετοιμάζονται για λουκέτο και τα νοικοκυριά …καίγονται από τα τιμολόγια της ενέργειας.

          Δυστυχώς, αντί να σοβαρευτούν και να σώσουν την κοινωνία Πρωθυπουργός, Υπουργοί, και τα Τρωκτικά του κομματικού σωλήνα παίζουν το ρόλο των τηλεστάρ και κατακλύζουν τα παράθυρα της τηλεόρασης, με τις πλάτες των ΜΜΕ.

          <<Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται>> έλεγε ο μυθοποιός Αίσωπος (620-560 π.Χ.) δηλαδή χωρίς τα χρήματα ο Φοίβος δεν προφητεύει…!

          Η κοινωνία ζει ένα μεγάλο Εφιάλτη χωρίς Τέλος και αυτοί …Χτενίζονται.

          Ο ανέμελος και ανεπαρκής, πολιτικά, Πρωθυπουργός αντί να δώσει τη μάχη με την πανδημία, τη στιγμή που καταγράφεται ΜΑΥΡΟ ΡΕΚΟΡ, αυτός κάνει διακοπές στα Χιόνια. Την ίδια συμπεριφορά έδειξε και με τις μεγάλες πυρκαγιές του καλοκαιριού.

          Κατά το αυτό χρονικό διάστημα ο ανιψιός του, Κώστας Μπακογιάννης, δήμαρχος Αθηναίων, δαπανά εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για φιέστες ενώ το Μαξίμου καλύπτει χωρίς ντροπή τις δηλώσεις που έκανε ο Ηλίας Μόσιαλος για την Εκκλησία.

          Η κοινωνία είναι σε απόγνωση.

          Οι αντοχές έχουν εξαντληθεί.

          Το πολιτικό σύστημα κλονίζεται.

          Οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και η κοινωνία μετατρέπεται σε μια ελεγχόμενη μάζα.

          Άτυπα έχουμε μπει στη νοοτροπία της <<ανοσίας της αγέλης>> που έλεγε ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας.

          Ο μεγάλος Όμηρος στην Ιλιάδα, Ζ-168, αναφέρει την έκφραση <<ΣΗΜΑΤΑ ΛΥΓΡΑ>> δηλαδή ολέθρια σημάδια.

          Μάλλον <<τα άλαλα και τα μπάλαλα>> του πατροΚοσμά δείχνουν και το τέλος μιας κακής εποχής.