Η Μαντάμ Σουσού στο Θεατρικό Εργαστήρι «Επί Σταγών»
Η «Μαντάµ Σουσού» μοιάζει σαν να ξεπέρασε όχι µόνο τον ίδιο τον δημιουργό της αλλά και καθετί ανάλογο που φτιάχτηκε στην Ελλάδα του 20ου αιώνα. Η Μαντάµ Σουσού έχει μεγάλη ιστορία, μεγαλύτερη από κάθε άλλον τύπο που δημιουργήθηκε από το χέρι συγγραφέα στη νεότερη Ελλάδα.
Σουλούπι σπαρταριστό. Ύφος επιβλητικό. Μύτη λίγο στριφτή προς τα πάνω. Πόζα. Καπελάκι στην κορφή του κεφαλιού µ’ ένα κόκκινο φτερό που τινάζεται στα ύψη σαν πρόκληση στο σύμπαν. Ψηλή, ξερακιανή. Γυναίκα ή φαινόμενο; Κεφάλι προς τα πίσω. Το πηγούνι της ψηλά, η µύτη της ψηλότερα, το µάτι της στο χάος. Όποιος στέκεται µπροστά της νιώθει τον εαυτό του μέρμηγκα. Το βλέµµα της μόλις καταδέχεται να εγγίσει τα ορατά πράγματα του ταπεινού µας κόσμου κι όταν το κάνει παίρνει τόνους συγκατάβασης... Φτωχιά; Πρέπει να την προσέξεις από πολύ κοντά για να το δεις. Το ύφος της, που βγαίνει από µια ψυχή δυναμική, σκορπάει και διώχνει την εντύπωση της φτώχειας – ένα κορμί τεζαρισμένο διαρκώς μαχητικά κατά της ίδιας της φτώχειας, λες που αγωνίζεται κάθε στιγμή να τη νικήσει και το καταφέρνει θριαμβευτικά.
Όµως όσο κι αν ασχολήθηκαν σηµαντικοί άνθρωποι µε αυτόν τον
χαρακτήρα-φαινόµενο, το θέµα είναι ότι ένας ολόκληρος λαός, εδώ κι 82 χρόνια,
ασχολείται, αγαπάει, σχολιάζει, διασκεδάζει, γελάει, συµπονάει την αγέραστη
Σουσού. Αυτή είναι η δύναµη κι η επιτυχία του Δηµήτρη Ψαθά. Τόσες δεκαετίες, στο πέρασµα των οποίων
ο κόσµος έχει αλλάξει, κι όχι µόνο µία φορά, αποδεικνύεται περίτρανα πως µπορεί
οι αποστάσεις να µίκρυναν, οι άνθρωποι να άλλαξαν, το χρήµα να άλλαξε πολλές
φορές χέρια και τα συναισθήµατα και οι αντιδράσεις των ανθρώπων να έχουν
εξελιχθεί, ακόµα και σήµερα που ο κόσµος αλλάζει µε αστραπιαία ταχύτητα και
καταρρέουν όλα όσα θεωρούσαμε σίγουρα και σταθερά…, ακόµα και σήµερα υπάρχει
µια θέση για τη Μαντάµ Σουσού, - στο Θεατρικό Εργαστήρι ‘’Επί Σταγών΄΄ την
είχαμε ετοιμάσει εδώ και χρόνια - και θα
υπάρχει όσο θα υπάρχει η τεράστια απόσταση µεταξύ Βούθουλα και Κολωνακίου…
Παίζουν με
τη σειρά που εμφανίζονται:
Νώντας Μουλάς Κώστας Δριτσέλης Θανάσης Νασίου Σάκης Τούλας Κωνσταντίνα Τσιάμη Αλεξάνδρα Τσίγκα Σοφία Σγουραλή Μάριος Δρουδάκης Μαρία Στατήρα Μαρία Πρεμέτη Πόπη Ζιώγα Ξένια Παπαγεωργίου Βασίλης Νταμπαλής Βασίλης Τσιάμης Χρήστος Σιάπκας Εύα Τζανοπούλου Σοφία Δρούγκα Όλγα Κουτσαλιάρη Σπύρος Σιούτας Γιάννης Τσικέλης Κώστας Τσανάκας Αλέξανδρος Φωλίνας Δημήτρης Μέκρας Πένυ Ζήση Αγγελική Κοσβύρα Αλίκη Μπραζιώτη |
Δημητράκης Ζωρς Σωτηράκης Παναγιωτάκης Μαντάμ Σουσού Μαρί – Λεωνή Πανωραία Βρασίδας – ζωγράφος κα. Τσίρου Κατινάκι Άννα Μαρίκα Μηνάς Κατακουζηνός Τζων Τριφύλλης Δημοσιογράφος κα. Κιτσομήτρου κα. Αλεπούδη κα. Φράου Σμίντλερ Λεό Σπίγκος – Καθηγητής
Γαλλικών Παμινός Γιαβρής Κοκό Πρέσβης Γαλλίας Υπηρέτρια Υπηρέτρια Υπηρέτρια |
Κιθάρα:
Κώστας Δριτσέλης
Ακορντεόν:
Γιάννης Τσικέλης
Τραγούδι:
Κώστας Δριτσέλης, Μαρία Πρεμέτη
Σκηνοθεσία:
Λεωνίδας Νικόπουλος
Σκηνικά:
Φώτης Τζίκας
Κατασκευές: Σάκης
Τούλας, Βασίλης Τσιάμης, Δημήτρης Μέκρας, Σοφία Δρούγκα, Αλεξάνδρα Τσίγκα, Ξένια Παπαγεωργίου, Πένυ
Ζήση, Όλγα Κουτσαλιάρη, Χρήστος Σιάπκας, Βάσω Ευθυμίου
Κουστούμια:
Ξένια Παπαγεωργίου, Όλγα Κουτσαλιάρη
Κομμώσεις: Ελένη
– Μαρία Καρούτα
Μακιγιάζ:
Σοφία Δρούγκα, Εύα Τζανοπούλου
Ηχοληψία-
Φωτισμός: Γιώργος Αδάμος, Μιχάλης Καβούλης
Η παράσταση
τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου Μετεώρων
Δεν υπάρχουν σχόλια
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.