Τοποθέτηση του Τάσου Τσιαπλέ, εκλεγμένου με τη Λαική Συσπείρωση, στο Δ.Σ της ΕΝΠΕ, για το ρόλο της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης στον διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης - 17.9.2021

Στην συνεδρίαση του Δ.Σ της Ενωσης Περιφερειών Ελλάδας που πραγματοποιήθηκε στις 17/9/2021, με θέμα «Ο ρόλος της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης στον διάλογο για το μέλλον της Ευρώπης», μιλώντας ο Τάσος Τσιαπλές, εκλεγμένος από την Λαική Συσπείρωση, στο Δ.Σ, ανέφερε τα εξής:

Η Περιφερειακή Διοίκηση στην Ελλάδα και στην Ε.Ε, ως θεσμός του αστικού κράτους, είναι ταυτισμένος με την εξυπηρέτηση των σχεδιασμών και των συμφερόντων της αστικής τάξης και δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά.

Επομένως η αγωνία και το ενδιαφέρον των δυνάμεων (Ν.Δ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ), που αποτελείτε την πλειοψηφία του Δ.Σ της ΕΝΠΕ είναι για το πώς θα διασφαλιστούν αυτά τα συμφέροντα και όχι των λαών.

Εμείς ως Λαική Συσπείρωση παλεύουμε για την υπεράσπιση των λαικών συμφερόντων γεγονός που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την Ε.Ε, η οποία ως δημιούργημα του μονοπωλιακού κεφαλαίου ευρωπαϊκών χωρών, έχει ένα και μόνο σκοπό, την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του και αυτό δεν αλλάζει, με καμία πολιτική διαχείριση, όπως έχει επιβεβαιωθεί σε όλη την πορεία της ύπαρξής της.

Η ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, μετέπειτα Ε.Ε, αποτέλεσε στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης της χώρας μας, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα δικά της συμφέροντα και την εξουσία της και όχι τα λαϊκά όπως ψευδώς υποστηρίζεται.

Οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες και επαγγελματίες της χώρας μας και των άλλων χωρών που συμμετέχουν, δεν κέρδισαν, ούτε πρόκειται να κερδίσουν τίποτα θετικό απ’ αυτή, όπως αποδείχθηκε και στην περίοδο πριν από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και στη φάση της κρίσης. Πάντα ήταν και θα είναι τα υποζύγια για να ανεβαίνει η κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.

Η πείρα των 40 χρόνων που συμμετέχει η χώρα μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε, απέδειξε ότι το μεγάλο κεφάλαιο αποκόμισε τεράστια κέρδη και γιγαντώθηκαν μια σειρά μονοπώλια και στη χώρα μας, ενώ η ανεργία μεγάλωσε και παραμένει σε υψηλά επίπεδα, το ίδιο  η μερική  και ελαστική εργασία, πάνω από 500.000 αγροτικά νοικοκυριά ξεκληρίστηκαν, επίσης δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίοι επαγγελματίες.

Τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα χτυπήθηκαν άγρια, η πραγματική αγοραστική δύναμη μισθωτών, συνταξιούχων, μικρομεσαίων αγροτών και επαγγελματιών μειώθηκε δραστικά, λόγω της μείωσης των μισθών, συντάξεων, τιμών αγροτοπαραγωγού, ακρίβειας στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και στις υπηρεσίες, αυξήθηκε κατά πολύ το κόστος παραγωγής για τους αγρότες-κτηνοτρόφους, όπως και οι εισαγωγές γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων. 

Η παραγωγική βάση της χώρας χτυπήθηκε στον αγροτικό τομέα και στη βιομηχανία, ως αποτέλεσμα του ανισότιμου καταμερισμού που επιβάλλουν τα ισχυρότερα συμφέροντα εντός της Ε.Ε, αλλά και της ελευθερίας κίνησης που εξασφάλισε η συνθήκη του Μάαστριχτ για το κεφάλαιο.

Τα όσα λέγονταν ότι θα μας προστάτευε από τις κρίσεις με το ευρώ και την ΟΝΕ, αποδείχτηκαν ένα μεγάλο ψέμα. Η Ε.Ε είναι φύλακας των κερδών και της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε χώρα της, είναι παράγοντας εκμετάλλευσης, φτώχειας & πολέμου.

Είναι κοροϊδία τα όσα λέγονται από τα κόμματα και τους φορείς που υποστηρίζουν την ένωση των μονοπωλίων και το καπιταλιστικό σύστημα, πως υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση. Φιλολαϊκή διέξοδος και ανάπτυξη σε μια Ελλάδα που κυριαρχεί το μεγάλο κεφάλαιο, στην Ε.Ε των μονοπωλίων δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτό το σύστημα και οι ενώσεις του, όπως η Ε.Ε, το ΝΑΤΟ, κ.α, όχι μόνο δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα των λαών, αλλά αποτελούν αιτία όξυνσής τους.

Προϋπόθεση για μια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη προς όφελος του λαού είναι  η ριζική αλλαγή στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Δηλαδή η κατάχτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, που με βάση  τον επιστημονικά κεντρικό σχεδιασμένο τρόπο θα αναπτύσσει την βιομηχανία, την αγροτική παραγωγή , τις υπηρεσίες, προς όφελος του λαού. Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν μέσα στο πλαίσιο της Ε.Ε και κάθε άλλης πολιτικής, οικονομική και στρατιωτικής ένωσης καπιταλιστικών συμφερόντων. Γι’  αυτό εμείς τασσόμαστε υπέρ της αποδέσμευσης απ’ αυτές και της διάλυσής τους.

Σήμερα αποδεικνύεται πόσο δίκιο είχε και έχει το ΚΚΕ, που μιλά για τον καπιταλιστικό χαρακτήρα της πρώην ΕΟΚ, μετά Ε.Ε, της ΟΝΕ, του ευρώ, της ΚΑΠ, για το σύνολο των πολιτικών της Ε.Ε και για τις συνέπειες σε βάρος του λαού μας και των άλλων λαών της Ε.Ε και παραπέρα, για την ανάγκη ο αγώνας του λαού να στρέφεται εναντίον της και για την αποδέσμευση απ’ αυτήν με την ριζική αλλαγή στην εξουσία και οικονομία υπέρ των εργαζομένων.

Είναι κοροϊδία προς το λαό τα όσα υποστηρίζεται τα άλλα κόμματα και εσείς τα στελέχη τους που διοικείται τις περιφέρειες, ότι με καλύτερη διαπραγμάτευση και διαχείριση μπορούν να λυθούν τα λαϊκά προβλήματα από μια ένωση του κεφαλαίου, που τα οξύνει με τις πολιτικές της, με τις οποίες προηγουμένως έχετε συμφωνήσει και προωθήσει σε όλα τα επίπεδα.   

Τα ευρωενωσιακά κονδύλια που επικαλείσθε ότι ήρθαν στην Ελλάδα, στην πλειοψηφία τους είναι χρήματα που πλήρωσε ο ελληνικός λαός μέσω της φοροληστείας, αλλά και το τίμημα που πλήρωσε για την καταστροφή της παραγωγικής βάσης. Αυτά πήγαν και πάνε στην πλειοψηφία τους στις τσέπες του μεγάλου κεφαλαίου  (κατασκευαστικού, βιομηχανικού, τουριστικού, εφοπλιστικού, μεταφορών, ενεργειακού, κ.α), όπως τώρα για παράδειγμα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, από τα ΕΣΠΑ.

Τα υπόλοιπα χρησιμοποιήθηκαν από τις κυβερνήσεις, την περιφερειακή και τοπική διοίκηση, ως στάχτη στα μάτια λαικών στρωμάτων, για να περάσουν το ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών, επαγγελματιών, να ξεγελιούνται οι άνεργοι και οι νέοι με τα ολιγόμηνα και κακοπληρωμένα προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης, για την εξαγορά συνειδήσεων και την επέκταση της διαφθοράς.

Η Ε.Ε δεν είναι μονόδρομος για το λαό μας και τους άλλους λαούς, αλλά μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο. Η Ελλάδα έξω από την Ε.Ε με εργατική εξουσία, θα οργάνωνε την οικονομία στη βάση των λαικών αναγκών, τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι θα τον διέθετε για την ικανοποίηση των λαικών αναγκών.

Η αποδέσμευση από την Ε.Ε που είναι αναγκαία για την  πλειοψηφία του λαού,, δεν σημαίνει απομόνωση. Δεν σημαίνει σταμάτημα των οικονομικών και άλλων σχέσεων με άλλες χώρες, αλλά θα δώσει στη χώρα μας τη δυνατότητα έξω από το ανισότιμο και περιοριστικό πλαίσιο της Ε.Ε να αναπτύξει  αμοιβαία επωφελείς οικονομικές και άλλες σχέσεις με τις ευρωπαϊκές και τις άλλες χώρες.

Η συνεργασία στην Ευρώπη θα είναι ωφέλιμη για τους λαούς της, μόνο όταν πάψει  να εξουσιάζει το μεγάλο κεφάλαιο σ’ αυτή, μόνο όταν γίνει σοσιαλιστική, τότε θα μιλάμε για ισότιμη συνεργασία, για πρόοδο και ειρήνη.

Το ΚΚΕ και οι εκλεγμένοι του με τη Λαική Συσπείρωση, δεν είμαστε ενάντια στην Ευρώπη, αλλά κατά της ένωσης του κεφαλαίου, όπως είναι η Ε.Ε,  είμαστε κατά της κυριαρχίας του καπιταλισμού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αγωνιζόμαστε γα να αλλάξει να γίνει σοσιαλιστική και η Ελλάδα και η Ευρώπη και τότε είναι βέβαιο ότι όσοι παρουσιάζονται σήμερα φιλοευρωπαίοι, τότε θα είστε κατά αυτής της Ευρώπης και όποιας ένωσης της, όπως ήσασταν κατά της ΕΣΣΔ.       

Ο σημερινός συσχετισμός δύναμης δεν είναι αναλλοίωτος. Η πάλη του λαού μας και των άλλων λαών μπορεί και θα αλλάξει τους συσχετισμούς και την πορεία των πολιτικών εξελίξεων, προς την κατεύθυνση που προτείνει το ΚΚΕ, γιατί αυτό αποτελεί κοινωνική αναγκαιότητα. Εμείς αγωνιζόμαστε να γίνει αυτό όσο το δυνατόν γρηγορότερα.