Στη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Κυριακής ο Πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, Χρίστος Λιάπης, για τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης

Άρθρο του Προέδρου του ΚΕΘΕΑ, Χρίστου Λιάπης, για τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης δημοσιεύει σήμερα, Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2020 η εφημερία ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της Κυριακής. Σύμφωνα με όσα τόνισε ο Δρ. Λιάπης:

«Οι Χώροι Εποπτευόμενης Χρήσης είναι «βαριές δομές», που απαιτούν πολύ προσεκτικό σχεδιασμό, λεπτομερή πρωτόκολλα για όλες τις πλευρές λειτουργίας τους, πολλές ειδικότητες και επαρκή στελέχωση, συνεχή παρακολούθηση και αξιολόγηση. Με αυτή την έννοια, δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς πώς αυτές οι τόσο εξειδικευμένες μονάδες που απευθύνονται σε έναν τόσο βεβαρημένο πληθυσμό και σχετικά με τις οποίες η χώρα μας δεν διαθέτει ουσιαστική εμπειρία, μπορούν να υλοποιηθούν  από τους ΟΤΑ, καθώς οι τελευταίοι δεν διαθέτουν σχετική τεχνογνωσία και πόρους. Ούτε είναι σκόπιμο η λειτουργία τέτοιων μονάδων να βασίζεται στις βραχύβιες χρηματοδοτήσεις ευρωπαϊκών προγραμμάτων, χωρίς να εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σχεδιασμό με διάρκεια και σταθερότητα.

Το ΚΕΘΕΑ έχει έναν πολλαπλασιαστικό δείκτη προσφοράς για την Κοινωνία, ο οποίος ξεπερνά ως θετικό άθροισμα τις επιμέρους καταμετρούμενες αποτελεσματικότητες των δράσεων και των διαδικασιών του. Αυτήν την προσφορά θέλουμε να αυξήσουμε και να διευρύνουμε, μέσα σε ένα ενιαίο πλαίσιο μιας Εθνικής Στρατηγικής για τα Ναρκωτικά, εντός της οποίας θα πρέπει να εξετάζεται και το ζήτημα των Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης . 

Επιπρόσθετα, σε ό,τι αφορά στη λειτουργία κινητών μονάδων ως χώρων ΧΕΧ  πρόκειται για μια πρακτική που ακόμα δεν έχει δοκιμαστεί και αξιολογηθεί διεθνώς. Οι κινητές μονάδες μπορεί να παρουσιάζουν εγγενείς δυσκολίες στην παροχή, εκτός του αποστειρωμένου υλικού και της ιατρονοσηλευτικής φροντίδας,  πλήρους φάσματος  υπηρεσιών, όπως είναι η εκπαίδευση σε ασφαλέστερη χρήση, οι εξετάσεις υγείας, ηψυχοκοινωνική στήριξη, και η παραπομπή σε θεραπεία. Αυξάνεται έτσι ο πάντα υπαρκτός κίνδυνος μια τέτοια μονάδα να εξελιχθεί  σε «θεσμοποιημένο περιθώριο», που προορίζεται να απαλλάξει την κοινωνία από την «όχληση», χωρίς να δίνει ουσιαστική βοήθεια στους εξαρτημένους, αλλά καθηλώνοντάς τους περισσότερο στο πρόβλημα. 

Σε κάθε περίπτωση, οι Χώροι Επιτηρούμενης Χρήσης -παρόλο που προβάλλονται ως η «λύση» που λείπει - από μόνοι τους δεν πρόκειται να αλλάξουν το τοπίο των εξαρτήσεων στη χώρα μας. Χρειάζεται ενίσχυση όλου του εύρους των υπηρεσιών, ώστε αυτές να ανταποκρίνονται στους διαφορετικούς βαθμούς εμπλοκής με τη χρήση και στις αντίστοιχες διαβαθμίσεις κοινωνικού αποκλεισμού του πληθυσμού των χρηστών αλλά και στις πολλαπλές ανάγκες κάθε ατόμου ξεχωριστά. Απαιτούνται, πράγματι, γενναίες, εξορθολογιστικές και εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις και όχι «λύσεις ανάγκης», ώστε να μη συνεχίσει το πρόβλημα να ανακυκλώνεται, αλλά να επιτευχθεί με συνολική δράση ο μεγάλος αυτός στόχος της καταπολέμησης της χρήσης και της εξάρτησης.  

Χρήστος Λιάπης MD, MSc, PhD

Πρόεδρος του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ

Ψυχίατρος – Διδάκτωρ Παν/μιου Αθηνών