«ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ»- Ο ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΠΑΠΑ-ΣΚΡΕΚΑΣ

(από το αρχείο της Ιεράς Μονής Ασωμάτων Πετράκη)

Άλλος ένας από τους νεομάρτυρες, της περιφέρειας Τρίκκης και Σταγών, ήταν ο ιερέας Γεώργιος Βασ. Σκρέκας, εφημέριος του χωριού Μεγάρχης Τρικάλων. Για αυτόν τον νεομάρτυρα επεβλήθη η από 1^η Μαΐου 1947 έκθεση προς την Ιεράν Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, αναφέροντας περιληπτικά: «Έκθεση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών Χερουβείμ για τον μαρτυρικό και σταυρικό θάνατο του ιερέα Γεώργιου Σκρέκα, εφημερίου Μεγάρχης Τρικάλων, ο οποίος σταυρώθηκε από εαμοκομμουνιστές την Μεγάλη Παρασκευή (1947) σε έλατο, σε σχήμα Σταυρού, έξω από το Νεραϊδοχώρι, αφού πρώτα είχε υποστεί ανήκουστα βασανιστήρια».

Στην έκθεσή του αυτή ο Μητροπολίτης Χερουβείμ γράφει: «…. Την 27^ην Μαρτίου 1947 ο ιερέας Γεώργιος Σκρέκας πληροφορήθηκε στο χωριό Μεγάρχη ότι οι εαμοκομμουνιστές Μεγάρχης έκαναν συμβούλιο και αποφασίστηκε να του πάρουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία του. Όντως, την νύχτα της 27^ης προς την 28^ην Μαρτίου πήγαν οι λησταντάρτες στην οικία του, του αφαίρεσαν…. (τα πάντα) …. Μη αρκούμενοι όμως σε αυτά, αφού άδειασαν τους στάβλους από τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του Αθανάσιο Σκρέκα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδρομος ακολουθώντας τους δύο ένοπλοι λησταντάρτες, έκλεισαν τον ιερέα Γεώργιο Σκρέκα μέσα σε έναν από τους στάβλους κι εκεί άρχισαν να τον δέρνουν άγρια, ζητώντας του να τους δώσει κι άλλα χρήματα.

» …. Την ίδια νύχτα, γύρω στα μεσάνυχτα, παρέλαβαν τον ιερέα αιμόφυρτο, ημίγυμνο και ξυπόλυτο τον οδήγησαν προς το χωριό Γοργογύριο.

» …. Η πρεσβυτέρα έσπευσε (και) πάλιν στον Ισκαριώτη (Ιούδα) Αθανάσιο Ίτσιο (γνωστό στέλεχος του Κ.Κ.Ε.) και τους συντρόφους του και τους παρακάλεσε να πάνε μαζί της στο Γοργογύριο, για να δουν τι θα απογίνει ο ιερέας. …. Όταν έφθασαν στο Γοργογύριο επισκέφθηκαν τον απαχθέντα ιερέα εκεί όπου τον είχαν φυλακίσει, και ο δήθεν υπερασπιστής του Ίτσιος προσποιήθηκε ότι θέλει να τον σώσει, αλλά δεν είχε την δυνατότητα, ενώ αυτός ήταν ο ηθικός αυτουργός του όλου δράματος.

» …. Ο μελλοθάνατος ζήτησε τον ιερέα Γοργογυρίου, ο οποίος πήγε και τον είδε. Αυτός παρακάλεσε τον επικεφαλή των ληστοσυμμοριτών για να αφεθεί ο ιερέας και να επιστρέψει στην οικογένειά του, αλλά ο αρχιληστής του απάντησε ότι: «από άλλον λαμβάνει διαταγές και τίποτα δεν μπορεί να κάνει».

» …. Καθώς τον έπαιρναν από το Γοργογύριο, είδε την πρεσβυτέρα από μακριά και της είπε : «Εδώ είσαι κι εσύ, Παπαδιά; Να ελπίζεις στον Θεό. Εκείνος διευθύνει, υπομονή». Κατόπιν τον παρέλαβαν έφιπποι οι λησταντάρτες και τον οδήγησαν πεζό στο χωριό Τύρνα.

» …. Από το χωριό Τύρνα τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι, κι εκεί έχοντάς τον φυλακισμένο τον βασάνιζαν κάθε ημέρα από της 29-5-1947 μέχρι την Μεγάλη Παρασκευή, οπότε και τον σταύρωσαν σε έλατο που είχε το σχήμα σταυρού, και όταν ξεψύχησε τον έριξαν σε μια χαράδρα, εντελώς γυμνό, και τον σκέπασαν με κλαριά και σωρούς από πέτρες, ώστε να χαθούν τα ίχνη του.

Στην έκθεση προστίθενται : «…. Οι κακώσεις του σώματος του ιερέα Γεώργιο Σκρέκα ήταν οι εξής : Το κεφάλι είχε τρεις τρύπες, μια σε κάθε κρόταφο και μια στη μέση, διότι το κάρφωσαν με περόνια. Στη δεξιά πλευρά είχε μια τρύπα από ξιφολόγχη. Λόγω των πολλαπλών καταγμάτων, τα χέρια και τα πόδια ήταν κομματιασμένα και τα μάτια είχαν αφαιρεθεί…. Δεν παραλείπουμε δε να γνωστοποιήσουμε στην Ιεράν Σύνοδο ότι πρόκειται για ιερέα, που σημαίνει ότι αποτελεί τη σεμνότητα της ιεροσύνης στην επαρχία μας, διότι καμιάς χριστιανικής αρετής δεν στερήθηκε». Ο Παπα-Σκρέκας θα παραμείνει ως Σύμβολο.

[το κείμενο μεταφράστηκε από την καθαρεύουσα για εύλογη ανάγνωση]